A dor sempre será a mesma,
pasarán días, meses, anos, siglos
e milenos.
Pero unha imaxe que contén todas as imaxes,
unha dor que contén todas as dores.
Unha mai que chora polo seu fillo.
Da igual que o mostre Miguel Anxo,
ou Samuel Aranda.
A mesma historia,
a mesma dor.
Sem comentários:
Enviar um comentário